Τα Αξιοθέατα του Αργασίου

Καμάρες Βουρδέρη

Καμάρες Βουρδέρη

Οι Καμάρες του Βουρδέρη στο Αργάσι της Ζακύνθου αποτελούν μία από τις πιο χαρακτηριστικές μαρτυρίες της προσπάθειας του νησιού να εξασφαλίσει επαρκή υδροδότηση της πόλης στις αρχές του 19ου αιώνα. Κατασκευάστηκαν κατά τη Βρετανική Περίοδο, σε μια εποχή όπου οι τοπικές αρχές αντιλαμβάνονταν όλο και πιο έντονα την ανάγκη για έργα υποδομής, προκειμένου η πόλη να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις ενός αυξανόμενου πληθυσμού. Το μνημειακό αυτό αψιδωτό υδραγωγείο, είχε ως αφετηρία του τις πλούσιες πηγές στα «Βρυσάκια», στους λόφους πάνω από το Αργάσι, και κατέληγε στα όρια της πόλης της Ζακύνθου, αξιοποιώντας τη φυσική κλίση του εδάφους για τη ροή του νερού.

Η ονομασία τους, «του Βουρδέρη», αποδίδεται σε έναν πιθανό πρωτομάστορα ή ίσως σε ήδη υπάρχον τοπωνύμιο, χωρίς να υπάρχει πλήρης βεβαιότητα για την προέλευση. Παρ’ όλα αυτά, ρίζωσε βαθιά στη συλλογική μνήμη των κατοίκων του νησιού, όπως ακριβώς και ο θρύλος που θέλει τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη να ιππεύει πάνω στις καμάρες, προκειμένου να επιδείξει τις αξιοθαύμαστες ικανότητές του ως ιππέας. Ο συγκεκριμένος θρύλος μπορεί να μην τεκμηριώνεται από επίσημα έγγραφα, ωστόσο αποτυπώνει τη γοητεία που άσκησε η παρουσία του μεγάλου οπλαρχηγού και την ιδιαίτερη θέση που κατείχαν οι Καμάρες ως σημείο αναφοράς.

Το υδραγωγείο υπέστη σοβαρές ζημιές από τους σεισμούς του 1953, καθώς και από μεταγενέστερες κατεδαφίσεις, που είχαν στόχο τη διάνοιξη δρόμων ή την περαιτέρω αξιοποίηση γαιών. Ορισμένα μόνο τμήματα των τόξων και της τοιχοποιίας ξεχωρίζουν ακόμη, μαρτυρώντας την παλιά μεγαλοπρέπεια και τις περίτεχνες τεχνικές που εφαρμόστηκαν. Σήμερα, όσοι τα συναντούν στην πορεία τους προς τις πλαγιές του Σκοπού, αντικρίζουν κάτι παραπάνω από απλά ερείπια. Βλέπουν ένα απομεινάρι της ιστορικής συνέχειας του νησιού, όπου η ανάγκη για νερό, η κοινωνική εξέλιξη, οι θρύλοι περί Κολοκοτρώνη και η καθημερινότητα των κατοίκων συνυπάρχουν και προσδίδουν στις Καμάρες του Βουρδέρη ένα ξεχωριστό πολιτισμικό βάρος.