Η εκκλησία της Παναγίας της Βλαχαίρενας βρίσκεται στο Αργάσι, σε ένα από τα ομορφότερα και πιο ιστορικά σημεία της ζακυνθινής υπαίθρου. Η ονομασία «Βλαχαίρενα» παραπέμπει στην παλιά λατρευτική παράδοση της Παναγίας των Βλαχερνών, με καταγωγή από τη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη. Ο ναός απαντά σε αρχειακές πηγές ήδη από τα χρόνια της Βενετοκρατίας και φαίνεται πως συνδέθηκε στενά με τη συντεχνία των παντοπωλών, οι οποίοι τον είχαν ως συναδελφικό – προσκυνηματικό κέντρο.
Χτισμένη σε σημείο όπου άλλοτε δέσποζαν περιβόλια και ήσυχες εξοχικές κατοικίες, η Βλαχαίρενα εξυπηρέτησε επί αιώνες τις θρησκευτικές ανάγκες των κατοίκων του Αργασίου, της Χώρας και των γειτονικών οικισμών. Το γραφικό τοπίο γύρω από τον ναό, με τις μυρτιές και τη θέα προς το πέλαγος, αποτέλεσε πάντα πόλο έλξης για προσκυνητές και περιηγητές. Η εκκλησία γνώρισε μεγάλη ακμή το 18ο και 19ο αιώνα, όταν οι ευσεβείς προσφορές των συντεχνιών, αλλά και των τοπικών αρχόντων, τη στόλισαν με λατρευτικά αντικείμενα, εικόνες υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και πλούσια αφιερώματα.
Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρείται το πανηγύρι που διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 2 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται η κατάθεση της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου στις Βλαχέρνες της Πόλης. Παλιότερα, το πανηγύρι της Βλαχαίρενας αποτελούσε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σε ολόκληρη τη Ζάκυνθο. Προσκυνητές και κάτοικοι από την πόλη κατέφθαναν πεζοί, με άλογα ή με αμαξάκια, δημιουργώντας μια μικρή πανηγυρική αγορά γύρω από τον ναό. Ένα από τα παλαιότερα και πιο αγαπημένα έθιμα αυτού του εορτασμού είναι ο «κουμπόστος»: βρασμένο στάρι με ζάχαρη, που προσφέρεται σε όλους τους πιστούς μέσα από μια μεγάλη ξύλινη σκάφη. Κατά την τοπική παράδοση, το απλό αυτό γλύκισμα, που φέρει τη γεύση της παλαιικής φιλοξενίας, ενώνει την κοινότητα σε μια χαρούμενη ευλογία για τη σοδειά και το καλοκαίρι.
Ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο που συνδέεται με τον συγκεκριμένο ναό είναι το «γαλόχορτο», ένα βότανο που φυτρώνει κοντά στην εκκλησία και πιστεύεται ότι βοηθά τις νέες μητέρες στον θηλασμό. Το εσωτερικό του ναού, αν και λιτό στις σύγχρονες μέρες, φέρει ακόμη ίχνη της ευλάβειας περασμένων εποχών, με εικόνες πιθανώς προερχόμενες από ντόπιους ή και περαστικούς αγιογράφους. Σε αρχειακά έγγραφα κάνουν την εμφάνισή τους δωρεές της Βλαχαίρενας σε άλλα εκκλησιαστικά ιδρύματα του νησιού, ενδεικτικές του ρόλου της ως πνευματικού και κοινωνικού σημείου αναφοράς.
Σήμερα, ο ναός έχει ενσωματωθεί στο τουριστικό τοπίο του Αργασίου, διατηρώντας όμως αρκετή από την παλιά του μαγεία. Κάθε χρόνο, την ημέρα του πανηγυριού, παλιοί και νέοι προσκυνητές συγκεντρώνονται για να τιμήσουν τη Θεοτόκο, να γευτούν τον ευλογημένο κουμπόστο και να αναβιώσουν τα ήθη των προγόνων τους.
